โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย

Search
Close this search box.

การรักษาผู้ป่วยโควิด-19ด้วยการนอนคว่ำ

ใช้กับผู้ป่วยกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน หรื ARDS เช่น โรคปอดอักเสบ โรคไข้หวัดใหญ่ และโรคโควิด-19 โดยจำแนกผู้ป่วยออกเป็น 2 ระยะ

ผู้ป่วยโรคโควิด-19 ที่ยังสามารถหายใจได้ด้วยตนเอง
เป็นผู้ป่วยที่มีภาวะออกซิเจนต่ำ ใช้ออกชิจนในอัตราไหลสูง หรือใช้ครื่องช่วยหายใจที่ยังไม่ถึงขั้นต้องใส่ท่อช่วยหายใจ แพทย์จะรักษาโดยให้ผู้ป่วยนอนคว่ำหน้าท่า Awakening Prone เป็นเวลา 30 นาทีถึง 2 ชั่วโมง

ประโยชน์ต่อผู้ป่วย

  • เนื้อปอดส่วนหลังที่ถูกหัวใจกดกับขยายได้ดีขึ้น
  • ความยืดหยุ่นของปอดหรือการขยายตัวของ
  • ถุงลมปอดแต่ละส่วนดีกว่าการนอนหงาย
  • การแลกเปลี่ยนแก๊สของปอดดีขึ้น
  • การระบายเสมหะดีขึ้น

ผู้ป่วยโรคโควิด-19 ที่มีภาวะหายใจล้มเหลว
เป็นผู้ป่วยกลุ่มที่ต้องใช้ครื่องช่วยหายใจระดับสูง หรือผู้ป่วยไม่มีการตอบสนองที่ดีเมื่อใช้เครื่องช่วยหายใจด้วยวิธีมาตรฐาน จำเป็นต้องให้ผู้ป่วยนอนคว่ำ รวมถึงต้องให้ยาระงับความรู้สึก เพื่อให้ผู้ป่วยนอนคว่ำได้เป็นระยะเวลาอย่างน้อย 16 ชั่วโมง

ประโยชน์ต่อผู้ป่วย

  • ช่วยลดการบาดเจ็บหรืออักเสบของปอดจากการ
  • ใช้เครื่องช่วยหายใจ
  • ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการแลกเปลี่ยนแก๊สของปอด
  • เป็นการรักษาเพื่อประดับประคองรอให้ปอด
  • ฟื้นตัวดีขึ้น

ข้อควรรู้

  • การนอนคว่ำเป็นการรักษาแบบประดับประคองเท่นั้น ไม่ใช่การรักษาให้หายขาดแต่อย่างใด
  • การรักษาผู้ป่วยกลุ่ม ARDร ด้วยการนอนดต้องใช้จ้หน้ที่อย่างน้อย 5 คน ในการปฏิบัติหน้าที่ต่าง ๆ เช่น การพลิกตัว การตรวจสอบอุปกรณ์ และการตรวจสอบความดันโลหิต

ข้อมูล ณ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564
ที่มา : ผศ(พิเศษ) พญณับผลิกา กองพลพรหม

ข้อเสนอแนะเพื่อปรับปรุงเว็บไซต์